przed siebie

См. также в других словарях:

• przed — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przyim., łączy się z biernikiem {{/stl 8}}{{stl 7}} wskazuje na cel przestrzenny ruchu znajdujący się z przodu czegoś (po stronie twarzy człowieka lub frontowej części czegoś) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Samochód zajechał przed… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• siebie — (D.), CMs. sobie, B. siebie a. się, N. sobą 1. «zaimek zwrotny, wskazujący na identyczność dopełnienia z podmiotem» Widział siebie w lustrze. Nie widzę siebie w tej roli. Nie dopuszczał nikogo do siebie. Nie dał robić z siebie pajaca. Bronił się… …   Słownik języka polskiego

• przed — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi ich funkcje) w narzędniku, niekiedy w bierniku» 1. «z narzędnikiem oznacza miejsce czynności lub miejsce położenia przedmiotu obserwowanego lub osoby obserwującej, z biernikiem …   Słownik języka polskiego

• siebie — {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. M. ( ), D. siebie, C. sobie, B. siebie || się, N. sobą, Mc. sobie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje, że wykonawca czynności jest zarazem obiektem tej czynności : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przód — m IV, D. przodu, Ms. przodzie; lm M. przody 1. «przednia część, strona czegoś; miejsce przednie, front, początek; część ciała po stronie twarzy» Przód samochodu, statku. Przód sceny. Przód palta, sukni, bluzki. Być na przodzie, w przodzie… …   Słownik języka polskiego

• wyciągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyciągaćam, wyciągaća, wyciągaćają, wyciągaćany {{/stl 8}}– wyciągnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wyciągaćnę, wyciągaćnie, wyciągaćnij, wyciągaćnął, wyciągaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pchać — ndk I, pcham, pchasz, pchają, pchaj, pchał, pchany pchnąć dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. «posuwać coś, rzadziej kogoś przed sobą; napierając na coś przesuwać» Pchać taczki, wózek. Pchnąć drzwi.… …   Słownik języka polskiego

• ponieść — dk XI, ponieśćniosę, ponieśćniesiesz, ponieśćnieś, ponieśćniósł, ponieśćniosła, ponieśćnieśli, ponieśćniesiony, ponieśćniósłszy ponosić ndk VIa, ponieśćnoszę, ponieśćsisz, ponieśćnoś, ponieśćsił, ponieśćnoszony 1. tylko dk «niosąc, dźwigając… …   Słownik języka polskiego

• siny — sinyni «niebieskofioletowy, czasem z odcieniem szarym» Siny dym. Sine chmury. Być sinym z zimna, z gniewu. ∆ chem. Siny kamień «siarczan miedziowy pięciowodny, niebieska substancja krystaliczna, rozpuszczalna w wodzie i metanolu, stosowana w… …   Słownik języka polskiego

• naprzód — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} do przodu, przed siebie; w kierunku, w którym ktoś jest zwrócony twarzą; także: przed innych, na czoło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pobiec naprzód. Wojska… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego